Beeldfontein

Voor wie gevangen in zijn goed

de dagen slijt als doodnormaal

schiep u een ware beeldenvloed,

spreekt u tot mij in klare taal.

Dan zwieren wolken in een wals

zo sierlijk traag, zo uitgewaaid;

de nacht draagt sterren in haar hals

het morgenlicht wordt breed gezaaid.    

Voor wie verloren in zoveel

zo zelden een bijzonder ding

gewaar wordt als een onderdeel

bedacht u de verwondering. 

Dan wijzen bomen naar omhoog,

is bloesem huiswerk van uw licht;

het onweer wenkt de regenboog

als een beslissend nieuwsbericht.

Voor wie herboren ziet wat is

belicht de dauw wie u wilt zijn.

Bevrijd uit een gevangenis

leef ik onder uw beeldfontein.

Dan voedt een brood mijn hele dag,

ben ik gezien in mijn verdriet,

zingt ieder kind op hoog gezag

en past mijn leven in dat lied. 

Michiel de Zeeuw